Het maken van een schilderij is voor mij een prachtige beleving waar ik erg van kan genieten. Aan de andere kant is het ook vaak een worsteling om de sfeer te scheppen die past bij het onderwerp.
Met name het schilderij ‘Geef ons heden ..’ heeft het uiterste van mijn kennis en vaardigheden op schildergebied gevergd om de voorstelling die sfeer te geven dat het verdiende.
Geïnspireerd door de verhalen van mijn in 2008 overleden vader, heb ik in 2011 het schilderij ‘Geef ons heden….’ geschilderd.
De armoede die mijn vader als kind en jongeman heeft ervaren, en de hulp die hij als kind aan zijn ouders gaf om een gezin van 12 personen van eten te kunnen voorzien, heeft diepe indruk op mij gemaakt. Er moest heel hard gewerkt worden om voor iedereen brood op tafel te krijgen. Overige zaken waren van ondergeschikt belang. Met uitzondering van het geloof waaruit men kracht putte, ook al waren de intenties van sommige geestelijken niet geheel zuiver op de graad. Ook daar heeft mijn vader, ietwat beschaamd, regelmatig over gesproken.
Met het schilderij heb ik dat tijdsbeeld proberen neer te zetten. Ik heb voorwerpen gezocht uit die tijd, zoals het kruis, de broodplank, het mes, het doek en het brood. Toch is het niet alleen een verwijzing naar toen. De basisbehoefte om te kunnen eten en drinken én de behoefte naar iets wat groter is dan wijzelf, om ons tijdens ons leven tot steun te zijn, is van alle tijden.
Voor datgene dat ik groter acht dan onszelf, heb ik voor dit schilderij de crucifix als symbool gekozen.
Ik wilde het totaal, een rustige, harmonische en spirituele uitstraling geven. Keuze van voorwerpen, compositie en een ingenieuze opbouw van de kleuren bepaalden de uiteindelijke sfeer die ik wilde uitdragen en bereiken.
Ik stelde het schilderij eind 2011 tentoon op de beurs ‘Kunst en Living’ in Rotterdam en op de Art Fair in Utrecht, september dit jaar. Ik was bijzonder nieuwsgierig naar de reacties. In Rotterdam gaven verschillende mensen blijk van veel interesse om het werk te kopen. Daar is het echter bij gebleven. Maar in Utrecht raak ik in gesprek met een zekere Maurice die vol enthousiasme mijn werk bewondert. Tijdens het gesprek dat er over het schilderij ontstaat merk ik al snel dat het werk echt veel betekenis voor hem heeft. Het raakt me dat Maurice al vertellend die dingen benoemt en voelt die ik er in heb proberen in te leggen. Fantastisch, het was soms alsof ik mezelf hoorde praten.
Kunst kopen:
Het schilderij vindt uiteindelijk zelf de juiste eigenaar
Onze wegen scheidden zich, maar ik had wel sterk het gevoel dat het schilderij voor Maurice bestemd was. Hij bevestigt dat gevoel nog diezelfde dag door een mailtje te sturen waarin hij zegt dat hij serieus nadenkt over de aankoop van dit werk. Ik laat het rusten omdat ik absoluut geen beslissing wil forceren. Daarmee zou ik de potentiële koper en het schilderij onrecht aandoen. Het werk zelf zoekt -in mijn beleving- altijd naar de geschikte eigenaar. Dan pas is het echt ‘thuisgekomen’.
Schilderij in harmonie met lijst en omgeving
Een paar maanden later krijg ik wederom een bericht van Maurice en lees ik dat het schilderij hem nog steeds niet heeft losgelaten. Ook laat hij nogmaals weten hoe belangrijk hij harmonie vindt. Van het schilderij maar ook van de omgeving waarin het komt te hangen. Hij vindt dat dit werk dit nodig heeft.
Ook vraagt hij zich af of er niet een andere omlijsting nodig is, zodat de overgang van schilderij naar de ruimte waarin het hangt beter verloopt. Ik besluit Maurice te bezoeken te Groningen en neem een aantal stalen mee om zo te kunnen nagaan of het schilderij beter tot zijn recht komt met een ander kader.
Het verhaal wordt verteld waar de bezoekers binnenkomen
Bij aankomst is het is een hartelijk weerzien en na een lekker kopje thee en een heerlijke lunch kijken we waar het schilderij het beste tot zijn recht zou kunnen komen. Er zijn drie opties, twee in de kamer en een in de hal. We proberen het op alle drie de plaatsen en komen tot een eenduidige conclusie.Het schilderij komt prachtig tot zijn recht in de hal. De entree waar alle bezoekers binnenkomen. Hier vertelt het schilderij zijn verhaal. Deels mijn verhaal, maar nu ook het verhaal van Maurice.
Het schilderij is thuis waar het iedere bezoeker ontvangt met een bewuste of onbewuste boodschap. Het zal waarschijnlijk bij iedereen bepaalde gevoelens oproepen ook al zal de beleving zeer divers zijn.
Wij zijn vol vertrouwen dat deze bijzondere ontvangst zal zorgen voor een moment vol stille en luisterrijke verwondering …
Peter van den Borne
Aantal Reacties: 0
Reageren ?